NAWOŻENIE.

W porównaniu do innych drzew i krzewów owocowych borówka amerykańska ma nieduże wymagania pokarmowe. Prawidłowe nawożenie jest jednak kluczowym elementem niezbędnym do powodzenia w uprawie, gdyż borówka ze względu na płytki system korzeniowy nie pobiera substancji pokarmowych z niższych, zasobnych partii gleby. Niedobór składników pokarmowych może natomiast wywołać różne objawy np. żółte wybarwienie liści, słaby wzrost lub jego zahamowanie, niskie plony, podatność na infekcje. Borówka wymaga nawożenia doglebowego, posypowego. Można również stosować nawozy rozpuszczalne w wodzie (fertygacja), co jest bardziej precyzyjne i łatwiejsze w kontrolowaniu oraz pozwala na zużycie mniejszych ilości nawozu. Dolistnie stosuje się nawożenie uzupełniające azot (nawożenie mocznikiem) i mikroskładniki. Łatwo wymywane składniki (azot) należy wprowadzać do gleby kilka razy rocznie, natomiast inne, które pozostają w glebie, co 2-4 lata.

Nawożenie azotem.

Do nawozów azotowych zaliczamy np. siarczan amonowy, saletrę amonową czy mocznik. Zaleca się, aby w ciągu roku krzewy nawozić 2 krotnie dawką około 25kg na 1 ha. Pierwsze nawożenie wykonujemy wczesną wiosną po ustąpieniu przymrozków, następne pod koniec czerwca. Zbyt późne ostatnie nawożenie może spowodować przemarznięcie krzewów zimą.
Nawożenie azotem należy dostosować do rodzaju gleby i jej żyzności. Należy także pamiętać, że azot jest składnikiem bardzo łatwo wypłukiwanym z gleby przez deszcze i podlewanie. Ściółka z trocin obniża natomiast dostępność azotu dla rośliny w pierwszych latach po posadzeniu. Dlatego w razie potrzeby należy zwiększyć nawożenie azotem nawet o 100%.

Borówka w bardzo widoczny sposób reaguje na niedobór azotu. Objawia się to chlorozą głównie na najstarszych liściach oraz czerwienieniem młodych przyrostów, a także przyhamowaniem wzrostu i niskimi plonami.
Zbyt duża dawka azotu może spowodować intensywny wzrost i zbyt późne wejście roślin w stan spoczynku, a w konsekwencji ich przemarznięcie.

Nawożenie potasem.

Najlepszym nawozem potasowym jest siarczan potasowy, gdyż nie zawiera chlorków. Sól potasową oraz inne nawozy zawierające potas w formie chlorkowej ( Amofoska, Polifoska, Potafoska) stosujemy jesienią. Ich stosowanie wiosną może spowodować znaczne uszkodzenie systemu korzeniowego chlorem. Zaleca się, aby wzbogacić glebę potasem jeszcze przed posadzeniem krzewów. Następnie nawozimy od trzeciego roku uprawy stosując około 50-75kg potasu na 1ha.

W przypadku dużego niedoboru potasu mogą pojawić się objawy w postaci zamierania wierzchołków pędów, słabszego wzrostu liści, nekrozy i brązowych plamek na liściach oraz drobnienia owoców.

Nawożenie fosforem.

Do nawozów fosforowych należy np. fosforan amonowy, który stosuje się wiosną lub superfosforat stosowany jesienią, również przed posadzeniem krzewów, podobnie jak w przypadku potasu. Zaleca się stosowanie dawki fosforu ok. 20-25kg na 1 ha, jednak fosfor nie jest istotnym pierwiastkiem w nawożeniu borówki i można stosować jego niewielkie ilości lub zrezygnować z nawożenia fosforem. Dostarczamy go zazwyczaj z innymi nawozami wieloskładnikowymi.
Jego niedobór jest widoczny tylko w skrajnych przypadkach przy bardzo małej ilości fosforu w glebie i objawia się w małym stopniu. Wówczas liście drobnieją, zachowują jednak zieloną barwę.

Nawożenie magnezem.

Do nawozów magnezowych zalicza się np. siarczan magnezu. Stosujemy go wiosną. Dostarczanie magnezu roślinie jest konieczne na glebach lekkich, stosując jednorazową dawkę ok. 40-80kg na 1 ha. Niedobór magnezu może pojawić się latem, w czasie suszy lub przy intensywnym nawożeniu potasem. Objawia się to chlorozą starszych liści między nerwami, które pozostają zielone.

Nawożenie należy właściwie dobrać biorąc pod uwagę zasobność i rodzaj gleby na jakiej sadzimy krzewy (składniki mineralne są łatwiej wypłukiwane z gleb przepuszczalnych) oraz oceniając wzrost i owocowanie krzewów. Nie należy przekraczać zalecanych dawek nawozów, gdyż borówka amerykańska jest wrażliwa na nadmiar składników pokarmowych.
Najprostszą formą nawożenia borówki amerykańskiej jest stosowanie zbilansowanych nawozów wieloskładnikowych. Niekiedy, w przypadku wystąpienia objawów niedoboru azotu, zaleca się dodatkowo zastosować nawóz azotowy.
Nawóz należy rozsypywać równomiernie na powierzchni uprawowej, na szerokość korzeni, unikając podawania skoncentrowanych porcji nawozu bezpośrednio pod roślinę.